BMW ISETTA, πολύ μπροστά για την εποχή του
Το BMW Isetta ήταν ένα μικροσκοπικό αυτοκίνητο πόλης, που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, από τον Απρίλιο του 1955 έως τον Μάιο του 1962. Το όχημα ήταν αρχικά διαθέσιμο με μονοκύλινδρο κινητήρα 247 cm³ και ισχύος 12 hp, και από την σεζόν του 1957 κυβισμού 298 cm³ και ισχύος 13 hp. Συνολικά πωλήθησαν 161.728 αντίτυπα όλων των εκδοχών του BMW Isetta, με αποτέλεσμα να γίνει το πρώτο σε πωλήσεις μοντέλο με μονοκύλινδρο κινητήρα, στην παγκόσμια ιστορία της αυτοκίνησης.
Λόγω του αυγοειδούς σχήματος του αμαξώματος και της εμφάνισης τύπου φυσαλίδας που είχαν τα παράθυρα της αρχικής έκδοσης Isetta 250, το μοντέλο έγινε γνωστό ως «bubble car» («αυτοκίνητο φυσαλίδα»), όνομα που δόθηκε μεταγενέστερα και σε άλλα παρόμοια αυτοκίνητα.
Βασίστηκε στο ιταλικό Iso Isetta που παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο στις 22 Απριλίου 1953. Ήταν μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη ιδέα κατασκευής ενός μικροσκοπικού φθηνού αυτοκινήτου πόλης από την εταιρεία ISO. Το όνομά του, με την υποκοριστική κατάληξη -etta, σήμαινε «μικρή Iso» στα ιταλικά.
Είχε μήκος μόλις 2,25 μέτρα και βάρος μόλις 330 κιλά, ενώ το σαλόνι ήταν για 2 ενήλικα άτομα και ίσως ακόμα και για ένα μικρό παιδί. Ο κινητήρας του προήλθε από μια μοτοσικλέτα της Iso, την Iso 200 και ήταν μονοκύλινδρος, 2-χρονος, κυβισμού 236 cm³, με ισχύ μόλις 9,5 hp στις 4.750 στροφές / λεπτό.
Το εντυπωσιακό είναι ότι παρά τον εξαιρετικά μικρό κυβισμό του, κυκλοφόρησε εξ αρχής με 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, με τέσσερις ταχύτητες μπροστά και μία όπισθεν. Η επιτάχυνση του Isetta ήταν 0 - 50 km/h (0 - 31 mph) σε πάνω από 30 δευτερόλεπτα και η τελική του ταχύτητα ήταν 85 km/h (53 mph).
Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Isetta ήταν ότι διέθετε μόνο μία μπροστινή πόρτα, που άνοιγε σαν πόρτα ψυγείου και στην εσωτερική πλευρά της είχε τοποθετηθεί το μινιμαλιστικό (με μόλις ένα ταχύμετρο) ταμπλό και στηριζόταν ο άξονας του τιμονιού. Και τα δύο, όταν άνοιγε η μοναδική πόρτα, «τραβιόντουσαν» μαζί της προς τα έξω. Η ιδέα της μπροστινής πόρτας, προήλθε από τα οικιακά ψυγεία που κατασκεύαζε η εταιρεία Iso πριν ασχοληθεί με μοτοσικλέτες και μικρά αυτοκίνητα.
Αν και το αρχικό πρωτότυπο, το καλοκαίρι του 1952, ήταν τρίκυκλο, με δύο τροχούς μπροστά και έναν πίσω, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι η λύση αυτή ήταν επικίνδυνη, καθώς το όχημα ήταν ευάλωτο στο ενδεχόμενο της ανατροπής. Για τον λόγο αυτό, το τελικό μοντέλο παραγωγής είχε δύο πίσω τροχούς, που είχαν όμως τοποθετηθεί πολύ κοντά μεταξύ τους, σε απόσταση μόλις 50 εκατοστών, προκειμένου να μη χρειάζεται η τοποθέτηση διαφορικού, επιτυγχάνοντας έτσι μείωση βάρους και κόστους παραγωγής.
